Ik laat nu een traan van angst, pijn en verdriet, maar naar mijn ouders toegaan durfde ik niet.Ik raakte depressief, nog altijd als gevolg kunnen makelaar van het pesten in de brugklas.Vooral toen ze me begon uit te schelden als mislukkeling, lelijkerd en dat ik n natuur fout zou zijn omdat ik in deze rolstoel zit.Ik haalde hoge cijfers en kreeg snel een kunnen makelaar stempel.Ze hebben me pijn gedaan, vraag me af waar komt die haat vandaan.Ook kreeg ik nog een kaart toe gemaild van meiden uit mijn klas met de tekst na kunnen makelaar regen komt zonneschijn.Op die manier kwam het erg dichtbij.Als een kunnen makelaar manier om alles te verwerken schrijf ik gedichten, dat kan ik iedereen aanraden, want je kan jezelf erin uiten.Niemand uit de klas praatte tegen me, en helaas zat het meisje die alle shad veroorzaakt achter mij.Anders werd ik niet gepest kunnen makelaar dacht ik.Die mensen zijn niet te vertrouwen vertrouwe in jezelf, vertrouw op je vrienden.Er waren briefen van mij in omloop een soort gedichten waarin ik werd kunnen makelaar uitgescholden en ze commentaar hadden op mijn uiterlijk.Ook probeer ik te negeren alleen dat helpt helaas niet altijd.De pijn van het eeuwige alleen kunnen makelaar moeten zijn.Maar hoe doet ze dat, als ze zich nergens meer op plek voelt en niet meer weet hoe ze zich gedragen moet.